Doğaın bütün güzelliklerini birarada toplayan bir gölün ortasına kurulmuş yüzen bir ev, yaşlı bir rahip ve yanında ona eşlik eden ufak rahip adayı...Yaşlı rahip, ufak çocuğa nasıl rahip olunacağını inanılmaz bir bilgelikle fakat bir o denli da organik bir akış içinde öğretir. Bu şekilde geçip giden mevsimler ile büyüyen çocuğun geçirdiği evrim, son aşama organik bir uyum içinde ilerlerken sıra artık büyümüş olan çocuğun öğrendiklerini gerçek hayata nasıl yansıtacağını görmeye gelir. Küçük yaştan beri öğretilen erdemlere karşın asıl öğretimin hayatın kendisi tarafından yapıldığının bilincinde olan bilge rahip için ise bekleme ve görme zamanıdır.Sessiz olmasıyla birlikte etkileyici ve tam bir görsel şölen olarak beyazperdeye yansıyan ve yayınlandıği bütün festivallerde büyük beğeni ile karşılanan İlkbahar, Yaz, güz, Kış... Ve İlkbahar, yönetmen Kim Ki-Duk'un sinemasına dair bir çok önemli ipuçlarını da içinde barındıran bir film.

10 yıllık evli çiftin sağlıklı bir çocukları ve güzel bir evleri vardır ancak kadınla adamın arasındaki iletişim kopmuştur. Kadın idam mahkûm olan eski sevgilisine karşı saplantılı bir ilgi geliştirir. İnfazdan önce defalarca intihara kalkışan mahkûm ile buluşmaya karar veren kadın, her ziyaretinde mahkûmun odasını farklı bir mevsime uygun olarak döşer. İdam mahkûmu ile arasında tarifi imkânsız bir yakınlık doğar. Ünlü yönetmeni Kim Ki Duk'un Nefes, Cannes Film Festivali'nde yarışmalı bölüme kabûl edildi. Tavsiye olunur farklı konusuyla sıradışı bir yapım izleyeceksiniz.

Bir kadın haberini alamadigi adami aramaya Fransa'ya gider. Ancak buldugu tek sey adamin Venedik'e tasindigidir. Venedik'e giderken, hayat ve iliskiler hakkinda kendi kendine aci dolu soruyu yöneltmesine sebep olan korkunç bir tren kazasina tanik olur. Dehset verici kanaate varinca cevap, seyircilerin paylasimi olur.

Güney Koreli usta yönetmen Kim Ki-duk, Cannes’da prömiyerini yapan on altıncı ve son filmi Arirang’da kamerayı kendisine çeviriyor ve filmin başlangıcında “Bir yönetmen ve insan olarak günah çıkarmak istiyorum” diyerek, sanatsal kariyeri ile kendi yaşamını keşfe çıkıyor. Anekdotlar anlatıyor, çekilmemiş bir filmin senaryosunu tartışıyor, yaşam ve ölüm hakkındaki düşüncelerini paylaşıyor, Kore halk şarkısı “Arirang”ı söylüyor ve sonunda gözyaşlarına, hıçkırıklara boğuluyor. Kim Ki-duk’un ağırlıklı olarak kendisiyle ya da gölgesiyle yaptığı röportajlar yoluyla dünya çapındaki başarısını sorguladığı bu ilginç film sinema, ün ve özgünlük üzerine bir düşünce egzersizi, monolog ve itirafname.